Levenskunstspel

Tijdens een workshop ‘Levenskunst’ trek ik de kaart ‘Verbinden’ uit het levenskunstspel.
Als vragen krijg ik mee: Wanneer voel jij je met iemand verbonden? Waarin ben jij een verbindende factor? Wat doe je om je te verbinden met anderen? Mijn buurvrouw treft de kaart ‘Licht op je pad’: Wat is er licht op je pad? Hoe wordt jouw pad verlicht? Wiens pad verlicht jij? En zo trekken de prachtigste thema’s aan onze groep voorbij: ademloos kijken, lichtvoetig, verstilling, opvrolijken........alle onderwerpen zijn voorzien van drie bijbehorende vragen.

Op een bijzondere wijze komen we al snel op de diepere lagen van ontmoeting. Met onszelf en met elkaar. De kaarten maken deel uit van het levenskunstspel, ontworpen door Anky Floris, schrijfster, trainer en kunstenaar. Het spel bestaat uit 52 kaarten die elk zijn voorzien van een prachtig beeldhaiku en is te gebruiken in uiteenlopende situaties. Bijvoorbeeld bij coaching, om het ijs te breken in een nieuwe groep, in teambesprekingen, vergaderingen en, zoals ik zelf onlangs ondervond, bij het ‘vlot trekken’ van vastgelopen verhoudingen. Een aanrader. (MG)

De Vuurvogel

Beste Anky,

Bij de Klompenhoeve in Egmond ad Hoef heb ik je spel gekocht. Vanavond hebben we het met een groepje van 5 mensen gebruikt om elkaar beter te leren kennen. Wij maken deel uit van de patiëntenvereniging Aurum i.o. te Zoetermeer. Een aantal van ons wilde wat 'dieper' gaan. Wat hebben we genoten van jouw kaarten! Wat een inspirerend spel heb je gemaakt. We waren allemaal heel erg enthousiast. Zo enthousiast dat we de volgende keer met jouw kaarten verder zullen gaan.

Je set kaarten is echt een cadeau voor deze wereld. Dank je wel!

Met vriendelijke groet,

Lydian Visser (voorzitter)

Hi Anky,

Ik wil je nog even vertellen, dat ik een paar jaar geleden het levenskunstspel van een vriendin heb gekregen voor mezelf. Ik trek regelmatig een kaartje en steeds is het een kaartje wat me op dat moment verder helpt!!!

Het slaat altijd op de fase waar ik op dat moment inzit en het geeft me een richting waar ik weer mee verder kan. Helder, niet belerend, nooit wijzend met het vingertje, liefdevol en openend.

Het is ook heel leuk om te doen met kinderen. Met mijn 2 nichtjes in de leeftijd van 8 en 12 jr. Voor de ene zijn de tekeningen een inspiratie, voor de andere de vragen. Die zijn nog zo heerlijk bij hun gevoel.

Ik heb al vaker op het punt gestaan om de kaartjes ook weer als cadeautje door te geven. Nu is dat er dus eindelijk van gekomen. 

Dank voor het mooie product.

Ik zal me eens verdiepen in het levenskunstdagboek.

Lieve groet,

Mirjam Faasen

Hallo Anky,

 Ik heb je levenskunstspel en gebruik de kaarten best vaak. Ik vind je tekeningen echt prachtig en aansprekend.

Hartelijke groet,

Wendy Smit

Beste Anky,

Vandaag heb ik het spel, met de kaarten ontvangen. Wat zijn ze mooi. Dat alleen al geeft me blijdschap. Ik kon het natuurlijk niet laten om direct naar de kaarten van het spel te gaan kijken. Daar werd ik gelijk blij van. Dank je wel. Ik weet nu al dat het mijn te koesteren kaartjes zullen zijn. Ook om nog eens weg te geven. Wat me opviel is de kleurigheid van de kaartjes, en de thema’s/woorden die je gebruikt. Je gebruikt woorden die ik nog niet tegen gekomen ben en veel tederheid en medeleven en compassie vertegenwoordigen. Ze zeggen mij heel veel over jou en je gedrevenheid en je eigen tederheid. Bv dat je het woord “lef” gebruikt waar anderen “moed” zouden kiezen. “lef” is veel persoonlijker, komt dieper binnen. Of “ik mis je”, “een tere snaar raken”, “de ommekeer”, “verzoenen” en “zorg dragen” of “gillend gek”, “het licht opvatten”, “je gedachten zijn vrij. En zo zijn er nog een heel stel anderen die me nu al diep geraakt hebben. En de vragen die je stelt zijn ook heerlijke spiegels. Ik heb echt veel zin om te beginnen. Mijzelf kennende zullen het zowel woorden als gevoels tekeningetjes worden. Je schrijft “intens leven vraagt lef om kleur te bekennen om jezelf te zijn”, ik ben het hardgrondig met je eens. Bezig blijven, ondanks/dankzij alles wat er gebeurd. Stappen blijven zetten. Ik ben blij met deze stap. Dank je wel.

With love and compassion, HAOLE,

Jacqueline Nieland, Geldrop              

Het levenskunstspel als Ochtendritueel

Het Levenskunstspel leek voor ons gemaakt!

Via internet bestelde ik het Levenskunstspel als Sinterklaascadeautje. Het kwam al als een cadeautje binnen met een beeldhaikukaart erbij verpakt: ‘Gelukkig’. De kaart liet me een moederfiguur met kinderen zien. Daarmee weerspiegelde de kaart hoe ik mij met mijn opgroeiende kinderen had gevoeld en mijn wens, geformuleerd op ‘Een Aardige dag’ dat we in groter familieverband op basis van gelijkwaardigheid met elkaar verder zouden kunnen. De relatie met mijn oudste dochter, inmiddels getrouwd en zelf moeder, lag intussen al een tijd onder vuur, evenals de relatie van de zussen onderling.

Sindsdien is het trekken van een levenskunstkaart een ankerpunt aan het begin van de dag. De kaartenstapel met de getrokken kaarten leggen we op ons aandachtstafeltje. Gedurende de dag nemen we het thema en de vragen met ons mee. Tussendoor hebben we het er samen over en anders komt het ter sprake op het moment dat we opnieuw aan het ontbijt zitten.
Het Levenskunstspel maakt ons leven lichter en vrolijker. Tegelijkertijd verdiept het onze band met onszelf en met elkaar. De kaarten nodigen uit om ons voor onszelf en voor elkaar te openen en met elkaar te delen wat er speelt en in ons leeft. Spelenderwijs leren we het leven te nemen zoals het komt en te relativeren, wat zich voordoet. Het draagt ertoe bij dat we er zijn voor elkaar, terwijl we elkaar in onze waarde laten en ieder onze eigen ontwikkelingsweg bewandelen.

Sommige kaarten komen in een bepaalde periode steeds terug. Daar hebben we kennelijk iets mee uit te zoeken, ons mee te verhouden of ze lijken ons te bevestigen en te versterken.
Onze favoriete kaarten zijn ‘Verheugen’ en ‘Verwonderen’, of die waar ‘Licht’ in voorkomt. Sommige kaarten krijgen we liever niet, zoals ‘Gillend gek’ of ‘Zweven tussen hoop en vrees’. Dan trekken we er een steunkaart bij om in lachen uit te barsten als we vervolgens - toevallig? - beide kaarten na elkaar trekken. Dan nemen we het voor lief.
Soms maken we er een spelletje van, zoals onlangs op mijn verjaardag. We pakten net zolang kaarten tot er een heel feestelijk rijtje lag om bij stil te staan - alleen de kaart ‘Feest’ ontbrak! Die hebben we er uiteindelijk tussenuit gezocht.

Nieuw is dat we op Nieuwjaarsdag elk een kaart voor 2015 hebben getrokken. Mijn kernwoord, ‘Inzicht’, heb ik uitgeknipt uit oude nummers Happinez en verspreid over het jaar in mijn agenda geplakt. Zo kan ik er af en toe bij stilstaan en er iets over noteren. Ik ben benieuwd wat dat me brengt.
Op de dag dat ik de kaart ‘Interesse’ op het aandachtstafeltje had liggen, benaderde Adrie Beyen mij met de vraag of ik iets over de manier waarop ik met het Levenskunstspel werk, wilde schrijven. Dat is zo’n toeval dat je toe-valt! Zulke samenhangen ervaar ik bij het omgaan met de kaarten regelmatig. Zonder dat het iets met religie van doen heeft, stemt het af op de heiligheid van het leven zelf en wekt het verwondering met oog voor licht en schaduw. Dat werkt helend en heelmakend.

Zoals ik ervoer tijdens een stiltewandeling in de duinen bij Egmond onder leiding van Anky Floris medio 2014. Ik liep die wandeling om anders om te gaan met het rouwproces waarin ik verkeerde door de verbroken relatie met mijn oudste dochter. Onderweg trok ik de levenskunstspelkaart ‘Ik denk aan je’ en op symbolische wijze kwam ik overal mijn dochter tegen. Onze band kan niet verloren gaan, kwam als troostrijke gedachte in mij op. Ogenschijnlijk is er de breuk, maar in wezen zijn we één en verbonden in alomvattende Liefde. Ik had ook de kaart ‘Afscheid’ kunnen trekken, of ‘Ik mis je’, maar ‘Ik denk aan je’ viel mij toe.

Çita Lampers